Wat is het verschil tussen visolie en krillolie?

Getty Images

Ik eet regelmatig vette vis, maar kreeg nu van een vriendin het advies om krillolie te gaan slikken. Wat is het verschil tussen visolie en krillolie?

Anna

Visolie en krillolie zijn twee verschillende oliën die beide rijk zijn aan de omega-3 vetzuren EPA en DHA. Supplementen met visolie en krillolie zijn bij dezelfde indicaties inzetbaar, maar juist de vorm waarin de omega-3 vetzuren in de olie voorkomen maakt het verschil. [ITEMADVERTORIAL]

Omega-3 vetzuren
Zowel krillolie als visolie bevatten de belangrijke omega-3 vetzuren. Onder de omega-3 vetzuren vallen onder andere EPA (eicosapentaeenzuur), DHA (docosahexaeenzuur) en ALA (alfalinoleenzuur). ALA is het uitgangsmolecuul van omega-3: ALA wordt omgezet in EPA en dit wordt weer verder omgezet in DHA. ALA komt met name voor in plantaardige oliën, zoals lijnzaadolie en sojaolie. Andere bronnen van ALA zijn vlees, brood, linzen, sojabonen en groene bladgroenten. EPA en DHA komen van nature met name voor in vette vis. De mens is maar beperkt in staat om vanuit ALA, EPA en DHA te maken en dat is de reden waarom de laatste jaren het eten van vis, of het slikken van visoliecapsules, zoveel aandacht heeft gekregen.

Visolie
Visolie wordt gewonnen uit vette vis, met name zalm en sardientjes. Om de vetzuren niet te beschadigen wordt de olie onder lage temperaturen en onder hoge druk gewonnen. Vaak wordt er vitamine E aan de visolie toegevoegd om oxidatie van de vetzuren in de capsule tegen te gaan.

Krillolie
Krillolie wordt gewonnen uit krill, dit zijn half-doorzichtige, garnaalachtige zeediertjes die behoren tot het dierlijk plankton. Krill voedt zich met plankton en omega-3 rijke algen. In algen zitten de omega-3 vetzuren in de vorm van ALA. Krill zet ALA om in EPA en DHA. Vissen eten krill en worden op die manier rijk aan EPA en DHA. Het is dus vanwege krill, dat vis zo gezond is voor de mens.

Krill
Van krillolie weten we precies waar het vandaan komt en dat geen sprake is van overbevissing. De visserij op krill vindt plaats in de schone Antarctische wateren, en staat onder volledige controle van de Commision for the Conservation of the Antarctic Marine Living Resources (CCAMLR). De visserij op krill is duurzaam en ecologisch verantwoord, waarbij gebruik wordt gemaakt van een nieuw ontwikkelde, gepatenteerde vangstmethode die geen onnodige bijvangst oplevert. Doordat krill laag in de voedselketen staat is de olie van nature arm aan zware metalen, PCB's en andere verontreiniging.

Verschil krillolie en visolie
Krillolie bevat de omega-3-vetzuren EPA en DHA in een andere vorm dan visolie: in visolie komen de vetzuren voor in de triglyceridenvorm en in krillolie in de fosfolipidenvorm. Fosfolipiden vormen de bakstenen en cement waarmee iedere celwand van elk levend dierlijk organisme is opgebouwd. Onze darmen en onze hersenen zijn opgebouwd met celwanden die bestaan uit fosfolipiden. Elk stofje dat is gebonden aan deze fosfolipiden kan sneller en efficiënter de celwand passeren, daar waar het nodig is. De fosfolipidenvorm in krill komt overeen met onze lichaamseigen vorm. Dit is zeer belangrijk voor de bouw, functie en bescherming van onze celmembranen in het algemeen en onze zenuw- en hersencellen in het bijzonder.

Krillolie bezit krachtige antioxidatieve eigenschappen, mede door de grote biologische beschikbaarheid van de aan fosfolipiden gebonden antioxidanten. De belangrijke antioxidanten zijn vitamine E, bètacaroteen de carotenoïden canthaxanthine en astaxanthine (deze laatste is de stof die krilloliecapsules donker kleurt).

Wanneer krillolie?
In principe kan krillolie worden ingezet bij alle indicaties waar visolie wordt ingezet. Krillolie kan dus worden ingezet bij PMS (premenstrueel syndroom) en alle chronische inflammatoire aandoeningen kenmerkend voor beschavingsziekten zoals het metabool syndroom, diabetes-type-2, hart- en vaatziekten, osteoartritis en reuma. Gezien het hoge gehalte aan belangrijke fosfolipiden zou krillolie bijzonder geschikt kunnen zijn wanneer de behandeling zich richt op neurologische en mentale functies, denk bijvoorbeeld aan concentratieproblemen, stress en burn-out.