Sommige mensen kunnen niet zonder stimulerende middelen. Alcoholverslaving komt het meest voor, maar het aantal mensen met een drugsverslaving, seksverslaving, medicijnverslaving, koopverslaving of gameverslaving stijgt.
Alcoholisme wordt vaak als een mannenprobleem gezien. Maar het alcoholmisbruik onder vrouwen neemt hand over hand toe. Vooral hoogopgeleide vrouwen boven de veertig zijn de laatste jaren meer gaan drinken. Vrouwen drinken wel om andere redenen en op een andere manier.
Verslavingsgedrag kennen we allemaal. Dat kan een verslaving aan stimulerende middelen zijn - zoals drugs of alcohol - maar ook aan shoppen, WhatsAppen, seks of computerspelletjes. Zolang je weet waar je grenzen liggen en je de baas bent over je eigen gedrag is dat niet erg. Wanneer ben je te afhankelijk van dit soort dingen? En welke verslavingen kennen we eigenlijk?
Een verslaving het hoofd bieden is niet makkelijk. De moeilijkste stap is misschien nog wel het erkennen dat je een probleem hebt. Of het nu om alcoholverslaving, drugsverslaving, seksverslaving of gameverslaving gaat: er is hulp beschikbaar. Maar je moet er wel om vragen.
De hardwerkende collega die elke avond het licht uitdoet en 's morgens weer als eerste aanwezig is, lijkt misschien de ideale medewerker. Maar misschien gaat achter die perfectionist die nooit werk uit handen wil geven wel een workaholic schuil.
Pokeren, snoepen, internetten, roken, drinken. Veel mensen doen het, maar lang niet iedereen is verslaafd. Wanneer spreek je wel van een verslaving? En wat kun je er aan doen?
Er is niks mis met een gezellig dagje shoppen. Maar als je hele leven begint te draaien om aankopen doen, is dat een probleem. Het kan betekenen dat je koopverslaafd bent. Dan besteed je meer tijd en geld aan kopen dan je had gepland. Hoe komt het dat mensen móeten kopen? En wat kun je eraan doen?
De neiging om dat potje nagellak of die scheermesjes in je jaszak te stoppen… Het is niet te onderdrukken, dus je doet het maar. Wat een opluchting! Hopelijk ziet niemand wat je doet. Een kleptomaan zal dit herkennen. Hij steelt spullen die hij niet eens wil hebben.
Ik heb een zoon van 22 jaar. Hij is verslaafd aan wiet en misschien ook wel andere genotsmiddelen. Daarnaast heeft hij waarschijnlijk een psychische aandoening, maar dat is nooit getest omdat hij hier niet aan mee wil werken. Hij kan geen baan houden, is sociaal niet vaardig heeft wel wat vrienden maar de meeste van hen zijn ook verslaafd. Ze komen niet vaak bij ons over de vloer.
Vanaf zijn 16e is het eigenlijk fout gegaan. Daarvoor waren er ook wel problemen, maar toen hadden we nog niet echt een vermoeden dat er iets aan de hand was. Zo was hij nu eenmaal dachten we. Wel zagen we verschil met onze andere kinderen.
Wat kan ik doen om hem te helpen? Ik weet me geen raad meer. Hij zit vaak op zijn kamer. GGZ is al vaak bij ons over de vloer geweest, maar meestal komt hij er niet bij zitten.
